Iniekcje doszklistkowe – skuteczna metoda w walce o wzrok

Współczesna okulistyka oferuje zaawansowane metody leczenia, które pozwalają skutecznie walczyć z chorobami siatkówki grożącymi nieodwracalną utratą widzenia. Jedną z najbardziej przełomowych terapii są iniekcje doszklistkowe. To procedura, która zrewolucjonizowała leczenie takich schorzeń jak wysiękowa postać AMD (zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem), cukrzycowy obrzęk plamki czy zakrzepy naczyń siatkówki. Umożliwia ona precyzyjne podanie leku bezpośrednio do wnętrza gałki ocznej, co maksymalizuje jego skuteczność i pozwala zatrzymać postęp choroby.

Czym dokładnie są iniekcje doszklistkowe?

Iniekcja doszklistkowa to minimalnie inwazyjny zabieg polegający na wprowadzeniu substancji leczniczej za pomocą cienkiej igły do komory ciała szklistego, czyli galaretowatej substancji wypełniającej wnętrze gałki ocznej. Dzięki takiemu podaniu leku, jego maksymalne stężenie dociera bezpośrednio do siatkówki i plamki żółtej – struktur kluczowych dla ostrego widzenia. Celem terapii jest zablokowanie procesów chorobowych, takich jak powstawanie patologicznych naczyń krwionośnych czy nadmierne przesięki, które uszkadzają fotoreceptory i prowadzą do utraty wzroku. Procedura jest wykonywana w warunkach ambulatoryjnych i jest niemal bezbolesna, a sam zabieg iniekcji doszklistkowej wykonywany jest przez doświadczonego lekarza.

Metoda ta jest pierwszorzędnym wyborem w leczeniu wielu chorób oka, ponieważ pozwala na celowane działanie leku tam, gdzie jest on najbardziej potrzebny. Omija barierę krew-siatkówka, co sprawia, że leki podawane ogólnoustrojowo nie osiągnęłyby tak wysokiego stężenia we wnętrzu oka. To fundamentalne dla skuteczności terapii schorzeń dotykających centralną część siatkówki.

Wskazania do terapii – w jakich chorobach oka stosuje się iniekcje?

Iniekcje doszklistkowe są podstawową formą leczenia kilku poważnych chorób siatkówki. Decyzja o ich zastosowaniu zależy od diagnozy i stopnia zaawansowania choroby, a terapia jest zawsze dobierana indywidualnie na podstawie szczegółowych badań, w tym oceny ostrości wzroku.

Wysiękowa postać zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem (AMD)

Wysiękowe AMD, inaczej amd wysiękowe, jest agresywną formą choroby, w której dochodzi do powstawania nieprawidłowych naczyń krwionośnych pod siatkówką. Te nowe naczynia są nieszczelne, co prowadzi do obrzęku i krwotoków w obrębie plamki żółtej, czyli centralnej części siatkówki odpowiedzialnej za ostre widzenie. Nieleczona wysiękowa postać AMD szybko prowadzi do zniszczenia fotoreceptorów i powstania blizny, co skutkuje nieodwracalną utratą widzenia w centrum pola widzenia. Iniekcje doszklistkowe zawierające preparaty anty-VEGF hamują wzrost tych patologicznych naczyń krwionośnych, redukują obrzęk i pozwalają zahamować postęp choroby. W wielu przypadkach leczenie AMD tą metodą pozwala na poprawę ostrości wzroku.

Cukrzycowy obrzęk plamki (DME)

Retinopatia cukrzycowa to jedno z najpoważniejszych powikłań cukrzycy, które może prowadzić do ślepoty. Jej najczęstszą przyczyną utraty wzroku jest cukrzycowy obrzęk plamki. W przebiegu DME, uszkodzone przez wysoki poziom cukru naczynia krwionośne siatkówki stają się przepuszczalne, co prowadzi do gromadzenia się płynu w plamce żółtej. Powoduje to jej obrzęk, pogorszenie ostrości widzenia i zniekształcenie obrazu. Iniekcje doszklistkowe, zarówno preparatami anty-VEGF, jak i preparatami sterydowymi, skutecznie zmniejszają obrzęk i poprawiają funkcjonowanie siatkówki.

Zakrzepy naczyń siatkówki (RVO)

Do zakrzepów żylnych w siatkówce dochodzi, gdy jedno z naczyń krwionośnych zostaje zablokowane. Skutkuje to wzrostem ciśnienia, krwotokami oraz obrzękiem plamki. Jest to stan nagły, który wymaga szybkiej interwencji. Iniekcje doszklistkowe stanowią podstawę leczenia w zakrzepach naczyń siatkówki, ponieważ skutecznie redukują obrzęk plamki, co jest decydujące dla zachowania widzenia. Terapia jest kluczowa, aby uniknąć trwałych uszkodzeń spowodowanych niedotlenieniem siatkówki.

Jak wygląda zabieg iniekcji doszklistkowej i przygotowanie do niego?

Zabieg iniekcji doszklistkowej jest procedurą bezpieczną i szybką, ale wymaga precyzji i sterylnych warunków.

• Kwalifikacja do zabiegu: Na początku lekarz okulista przeprowadza dokładne badanie, w tym oceną ostrości wzroku i badanie dna oka (często z wykorzystaniem OCT – optycznej koherentnej tomografii). To pozwala na ocenę stopnia zaawansowania choroby i zaplanowanie leczenia. Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich chorobach ogólnoustrojowych, takich jak nadciśnienie tętnicze, oraz przyjmowanych lekach.

• Przebieg zabiegu: Zabieg wykonywany jest w warunkach ambulatoryjnych, w znieczuleniu miejscowym.

  1. Okolica oka oraz jego powierzchnia są dokładnie dezynfekowane.

  2. Do oka podawane są krople znieczulające, dzięki czemu podanie zastrzyku jest praktycznie nieodczuwalne.

  3. Na powieki zakładana jest specjalna rozwórka, która zapobiega mruganiu w trakcie zabiegu.

  4. Lekarz wykonuje iniekcję oka, wprowadzając cienką igłę przez ścianę gałki ocznej w bezpiecznym miejscu, i podaje lek do wnętrza oka. W trakcie iniekcji pacjent może poczuć wyczuwalne lekkie szczypanie lub zobaczyć „pływającą plamkę”.

• Po zabiegu: Po zabiegu pacjent otrzymuje krople z antybiotykiem, które należy stosować zgodnie z zaleceniami, aby zapobiec infekcji. Może występować przejściowe zaczerwienienie oka lub uczucie „piasku pod powieką”.

Wybór odpowiedniej placówki i doświadczonego specjalisty jest fundamentalny dla bezpieczeństwa i skuteczności leczenia. Szczegółowe informacje na temat kwalifikacji do zabiegu i jego przebiegu można znaleźć na stronie https://jasneblonia.pl/zakres-uslug/operacje/iniekcje-doszklistkowe/.

Skuteczność i cele terapii iniekcjami doszklistkowymi

Głównym celem terapii jest zatrzymanie postępu choroby i uniknięcie nieodwracalnej utraty widzenia. Leczenie jest procesem długotrwałym i zazwyczaj wymaga serii zastrzyków. Skuteczność zależy od wielu czynników, w tym od terminowości rozpoczęcia leczenia.

Częstotliwość podawania iniekcji doszklistkowych zależy od rodzaju choroby, jej aktywności oraz indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie. Zazwyczaj terapia rozpoczyna się od serii zastrzyków podawanych co miesiąc, a następnie odstępy między nimi są stopniowo wydłużane w schemacie „treat and extend”, co pozwala na zindywidualizowanie leczenia.

Bezpieczeństwo i potencjalne powikłania

Iniekcje doszklistkowe są uznawane za procedurę o wysokim profilu bezpieczeństwa. Jednak jak każdy zabieg medyczny, niosą ze sobą ryzyko powikłań. Do najczęstszych, ale niegroźnych objawów pozabiegowych należą:

• zaczerwienienie oka,

• uczucie ciała obcego,

• pojawienie się mętów w polu widzenia,

• niewielki wylew podspojówkowy w miejscu wkłucia.

Poważne powikłania zdarzają się niezwykle rzadko, a najgroźniejszym z nich jest zapalenie wnętrza gałki ocznej. Inne rzadkie ryzyka to odwarstwienie siatkówki, wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego czy rozwój zaćmy. Ścisłe przestrzeganie zasad aseptyki w trakcie zabiegu oraz stosowanie się pacjenta do zaleceń po iniekcji doszklistkowej minimalizuje to ryzyko niemal do zera.

Podsumowanie

Iniekcja doszklistkowa stanowi złoty standard w leczeniu wielu chorób siatkówki, które jeszcze kilkanaście lat temu nieuchronnie prowadziły do ślepoty. Dzięki tej metodzie możliwe jest nie tylko zahamowanie postępu choroby, ale często również znacząca poprawa widzenia, co przekłada się na zachowanie niezależności i wysokiej jakości życia pacjentów. Kluczem do sukcesu terapeutycznego jest wczesna diagnostyka oraz regularne, systematyczne leczenie pod okiem doświadczonego specjalisty okulisty.

Artykuł ma charakter komercyjny